 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
Адгулялі мы ночы, Адсьвяціліся вочы. Ды яшчэ наастатку Ці скажу: Пачакай! Так, у тыя хвіліны Ты быў дужа няўпынны, Выбачай, як ад статку Адагнаны бугай. А пад старасьць такое Хваляваньне цяжкое: Я хацела-б даступна Пасваволіць з табой. Але ты ўжо ня гэткі — Госьць марудны і рэдкі. Купідон непадкупны Абвяшчае адбой. Гэтак кажа старая I маркотна ўздыхае. А ў старога з бязладзьдзя Мабыць кісла ў душы. Ну, навошта я вухам Гэту споведзь падслухаў У запушчаным садзе У вячорнай цішы.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|